این عارضه اگرچه می تواند برای هر قومیت و سنی رخ دهد، اما بیشتر در میان نوزادان تازه متولد شده رایج است.
در ادامه این مقاله، شما را با دلایل بروز این عارضه و همچنین چگونگی درمان آن آشنا می کنیم.
میلیا چه علائمی دارد؟
میلیا، عبارتست از دانه های ریز و گردی که معمولاً سفید و زرد هستند. این دانه ها معمولاً با خارش و یا درد همراه نخواهند بود اما ممکن است باعث آزردگی برخی افراد نیز شوند. لباس های زبر و خشن می تواند دانه‌های میلیا را با درد و قرمزی همراه کند.
این دانه ها معمولا بر روی صورت، لب، پلک و گونه یافت می شوند اما در برخی موارد ممکن است بر روی سایر نقاط بدن همچون بالاتنه یا اندام تناسلی نیز شکل بگیرند.
این دانه ها اغلب با عارضه ای به نام مروارید اپستین اشتباه گرفته می شوند. مروارید اپستین شامل کیست‌های کوچک و زرد و سفیدی بر روی لثه و دهان نوزاد تازه متولد شده می شود. میلیا همچنین به شکل نادرستی به “آکنه کودکان” ربط داده می شود.
چه عواملی منجر به بروز میلیا می شود؟
عواملی که منجر به بروز میلیا در نوزادان می شود، با عوامل شکل دهنده در کودکان و بزرگسالان متفاوت است.
نوزادان
دلیل بروز میلیا در نوزادان نامشخص است. این عارضه در نوزادان اغلب با آکنه اشتباه گرفته می شود که به واسطه هورمون های دریافتی از مادر، شکل گرفته است.
بر خلاف آکنه در نوزادان، میلیا به هیچ عنوان منجر به التهاب یا ورم‌کردگی نمی شود. وجود میلیا در نوزادان معمولاً مادرزادی است، این در حالی است که آکنه از ۲ تا ۴ هفته پس از تولد، در نوزاد رخ نشان نمی دهد.
کودکان و بزرگسالان
میلیا در کودکان و بزرگسالان معمولاً به نوعی آسیب دیدگی در پوست مرتبط می شود. این آسیب دیدگی ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- هرگونه تاول ناشی از عارضه هایی پوستی همچون اپیدرمولیز بلوزا، پمفیگوئید و یا پورفیریا کوتانئاتاردا
- تاول ناشی از آسیب دیدگی هایی همچون سرم آی وی
- سوختگی
- آسیب طولانی مدت ناشی از نور خورشید
- استفاده طولانی مدت از کرم های استروئید
- اقدام به عمل های مختلف جوانسازی پوست همچون درم ابریژن یا لیزر صورت
میلیا همچنین در صورت از دست رفتن توانایی ذاتی فرد مبنی بر پوست انداختن نیز می تواند بروز پیدا کند. چنین رخدادی می تواند به واسطه افزایش سن به وقوع بپیوندند.
انواع میلیا کدام‌اند؟
انواع مختلف میلیا بر اساس سن فرد و دلیل وقوع آن دسته بندی می شود. انواع میلیا همچنین به دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود.
میلیای اولیه مستقیماً به دلیل کراتین گرفتار شده در سطح زیرین پوست شکل می گیرد. دانه ها در چنین حالتی بر صورت نوزاد یا فرد بزرگسال پدیدار می شود.
میلیای ثانویه نیز به همین شکل است، این تفاوت که آن ها وقتی رخ می دهند که چیزی مجرای متصل شونده به سطح پوست را مسدود کند. این انسداد می تواند به واسطه آسیب دیدگی، سوختگی و یا تاول ایجاد شود.
میلیای نوزادان
میلیای نوزادان در دسته میلیای اولیه قرار می گیرد. این نوع از میلیا در نوزادان شکل می گیرد و طی چند هفته نیز از بین می رود. دانه های ناشی از این میلیا معمولا بر روی صورت، فرق سر و بالاتنه شکل می‌گیرند. طبق گزارش بیمارستان کودکان سیاتل، ۴۰ درصد از نوزادان به در هنگام تولید به میلیا مبتلا هستند.
میلیای اولیه در کودکان و بزرگسالان
دانه ها در این نوع از میلیا بر پلک، پیشانی و ناحیه تناسلی فرد شکل می گیرند. میلیای اولیه می تواند چند هفته بعد از بین برود و یا تا چندین ماه در نواحی مذکور باقی بماند.
میلیای نوجوانی
اختلالات ژنتیکی نادری نیز هستند که با اثرگذاری بر پوست می توانند به بروز میلیا در نوجوانان منجر شوند. این اختلالات عبارتند از:
- اختلالی که به کارسینوم سلول بازال (BCC) منجر می شود.
- اختلالی که به ناخنی ضخیم و با فرمی غیرعادی منجر می شود.
- اختلال ژنتیکی نادری که به مرور زمان می تواند به سرطان روده بزرگ منجر شود.
- سندرمی که بر رشد مو و سیستم تعریق اثر می گذارد.
میلیای پلاک
این عارضه عموماً به ژنتیک و یا اختلال سیستم ایمنی پوست همچون لوپوس دیسکوئید و یا لیکن پلان مربوط می شود. میلیا پلاک می تواند بر پلک، گوش، گونه و یا فک اثر بگذارد.
قطر دانه ها در این نوع از میلیا، می تواند تا چند سانتی‌متر نیز باشد. دانه ها اصولاً در میان زنان میانسال شکل می گیرند اما احتمال شکل‌گیری آن ها در بزرگسالان و کودکان در هر سن و با هر جنسیتی نیز وجود دارد.
میلیای فورانی چندگانه
این نوع از میلیا، منجر به احساس خارش بر صورت، بازو و همچنین بالاتنه فرد می شود. دانه ها در این نوع از میلیا اغلب پس از گذشت چند هفته تا چند ماه به وجود می آیند.
میلیای زخمی
دانه ها در این نوع از میلیا، زمانی شکل می‌گیرند که به پوست فرد آسیبی وارد شده باشد؛ آسیب هایی همچون سوختگی شدید و یا جوش زدن پوست. این دانه ها ممکن است با درد همراه شود و با قرمزیِ حاشیه و مرکز سفید رنگ همراه باشد.
میلیای مرتبط با مصرف دارو و سایر محصولات
استفاده از کرم استروئید می تواند نواحی مورد استفاده را به میلیا مبتلا کند. هرچند که این عارضه جانبی، موردی کمیاب است.
برخی ترکیبات موجود در محصولات آرایشی و مراقبت از پوست می تواند در برخی افراد منجر به بروز میلیا شود. چنانچه پوستی مستعد مبتلا شدن به میلیا دارید، از ترکیبات اشاره شده در زیر فاصله بگیرید:
- پارافین مایع
- نفت مایع
- روغن پارافین
تمامی موارد بالا می توانند منجر به بروز میلیا شوند. روغن لانولین نیز می تواند به شکل‌گیری میلیا کمک کند.
چگونه می‌توان میلیا را تشخیص داد؟
پزشک شما بر اساس ظاهر دانه های شما و بررسی پوستتان، به تشخیص اینکه آیا به میلیا مبتلا هستید یا نه، دست می زند. تنها در موارد خاص به لوسیون جهت بررسی نیاز خواهد بود.
چگونه می‌توان میلیا را درمان کرد؟
میلیا در نوزادان به هیچگونه درمانی نیاز ندارد. علائم عارضه در میان نوزادان طی چند هفته از بین خواهد رفت.
درمان میلیا میان کودکان و بزرگسالان ماه ها زمان می برد. چنانچه دانه ها منجر به آزردگی شما می شوند، روش هایی برای از بین بردن آن ها پیش روی شما قرار دارد.
این روش ها عبارتند از:
- سرما درمانی. نیتروژن مایع می تواند میلیا را منجمد کند. این روش، بیش از هر روش دیگری مورد استفاده قرار می گیرد.
- تخلیه کردن. در این روش با استفاده از سوزنی استریل شده، محتویات دانه ها تخلیه می شود.
- استعمال رتینوئید. این کرم حاوی ویتامین A بوده و می تواند به فرآیند پوست انداختن کمک کند.
- ماسک های شیمیایی. با استفاده از این ماسک ها می توان لایه‌ای از پوست را برداشت و لایه جدیدی را جایگزین آن کرد.
- لیزر. با استفاده از لیزری کوچک، دانه ها از پوست ریشه کن می شوند.
- حرارت درمانی. حرارت بسیار شدید، دانه ها را از بین می برد.
- تراشیدن (بافت برداری). دانه ها از طریق عمل جراحی، تراشیده و سوزانده می شوند.
سخن پایانی
میلیا، به بروز مشکلی در دراز مدت منجر نمی شود. در نوزادان تازه متولد شده، علائم میلیا تنها چند هفته پس از تولد از بین خواهد رفت. این در حالی است که روند بهبودی در میان کودکان و بزرگسالان می تواند به مراتب طولانی تر باشد. میلیا عارضه ای بی خطر است.
چنانچه عارضه شما پس از چند هفته بهبود پیدا نکرد، به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند شما را مطمئن سازد که به عارضه پوستی دیگری مبتلا نشده باشید.
